MONTENEGRO’YU GÖRDÜM, DİYEBİLMEK İÇİN…
“Görmeden dönmeyin” listeleri her zaman işe yarar. Bu da benim Montenegro için hazırladığım. Ülkenin her köşesi öyle güzel ki, ilk 10’unu seçerken çok zorlandım. Tarihi ve kültürü ön planda tuttum. […]
ÖZLEYENLER İÇİN MYKONOS FİLMLERİ
Doğal bir film setini andıran ada 50 yıldır hem Yunan filmlerine hem de uluslararası yapımlara ev sahipliği yapıyor. Gitmeden birkaçını izleyin. Mavi, yeşil ve beyazın muhteşem uyumu sinema perdesinde de […]
KENDİMİ ARARKEN SENİ BULDUM
Akşam Gazetesi’nden Sibel Ateş Yengin’in KENDİMİ ARARKEN SENİ BULDUM romanı üzerine yaptığı röportajı okumak için… Yazmanın Kendisi Benim İçin Terapi Gibi: Gazeteci Pınar Çelikel, şimdi de ‘Kendimi Ararken Seni Buldum’ […]
TANRIYA EN YAKIN TOPRAKLAR
İsrail’e kesinlikle birden fazla seyahat yapmak gerek. Birinde tamamen ruhani bir yolculuğun peşine düşüp, hayatı yeniden gözden geçirerek eve dönebilir insan. Diğerinde ise plaj, barlar, harika cafeler ve cana yakın […]
BİR PİNT GUINESS LÜTFEN
Dünya üzerinde devlet amblemi bir müzik aleti olan tek ülke… Çoğumuz her ne kadar bu memleketi üç yapraklı yonca ile ansak da aslında İrlanda’nın amblemi altın bir arp. Başkent Dublin’de […]
35 ÇOK GÜZEL GELSENE
2017 yılında Artemis Yayınları’ndan çıkan 35 ÇOK GÜZEL GELSENE romanı üzerine Sözcü Gazetesi’nden Sercan Meriç’in röportajı: Okurlara tanıdık gelecek bir hikaye: 35 Çok Güzel Gelsene
HİKAYE: METİN ANLATIYOR
Her hafta üç büyük kulübün de maçını takip eden; yurt dışından da futbol kulüplerine sempatisi olan (Mesala benimkiler Arsenal ve Juventus); maçlar bitse bile futbol yorum programları seyretmeyi dizilere tercih eden; biletini alıp yanında biri olmasa bile maça giden; takımı kötü olduğunda bunu kabul edebilen; rakiplere de saygı duymayı becerebilen bir taraftar söz ettiğim.
THELMA’NIN ÇIRAĞIYIM
Hani bazı sabahlar kalktığınızda, zaten her zaman içinizde olan ve bastırmak için estra çaba sarf ettiğiniz ‘gitmem lazım’ hissi alevlenir ya… İşte o zamanlar benim aklıma gelen ilk şeylerden biridir Thelma ve Louis filmi.
ELİŞİNE İADE-İ İTİBAR
Münih’in yerel pazarlarından birinde, ilkokula başlarken babamın yaptığı tahta çalışma masasının aynısını gördüm. Elim gitti, dokundum. Almak istedim ama eve kadar taşıyamayacağımı düşünerek zorunlu bir veda yaşadım. Onun yerine ev yapımı reçeller koydum çantama.
BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ
Uzun bir hikaye ama kısaca şöyle: 1978 Tekirdağ, Çorlu doğumluyum. Babamın ve annemin memuriyetleri nedeniyle sırasıyla Tekirdağ, Hatay, Kars ve İstanbul’da okula gittim. İstanbul Üniversitesi, İletişim Fakültesi, Gazetecilik Bölümü’nü 1999’da […]